جمله های تیکه دار برای آدم دروغگو

بعضی جمله ها هستن به مرور تبدیل به دروغ می‌ شن !
مثله : « پنیر تازه رسید » رو شیشه‌ی بقالی !
یا مثله « دوست دارم »
::
::
رفتنت را خیالى نیست !
فقط مانده ام جکونه در جشمانى به آن زلالى جا داده بودى آن همه دروغ را . . .
::
::
به خاطر من بخند حتی به دروغ !
گاهی باید به کسی تنفس مصنوعی داد . . .
::
::

هیچوقت به کسی که بهت اعتماد داره ، دروغ نگو ؛
هیچوقت به کسی که بهت دروغ میگه ، اعتماد نکن . . .
::
::
باور کن من هرگز لایق دوستت دارم های تو نبودم ؛ ملتمسانه از تو میخواهم : دوستت دارم هایت را به کسی بگویی که لایق دروغهایت باشد . . .
::
::
دروغ رو همه میگن !
اما اونجاش به آدم فشار میاد که همراه با شنیدن دروغ ، خر هم فرض بشی !
::
::
بزرگترین دروغت را یادت هست ؟
گفته بودی من همیشه راست می گویم !
::
::
تا دروغ نباشی ، به حقیقی بودنِ دیگری شک نمیکنی . . .
::
::
متاسفم
نه برای تو که دروغ برایت خود زندگیست
نه برای خودم که دروغ تنها خط قرمز زندگیست !
برایم متاسفم که چرا مزه ی عشق را از دست تو چشیدم !
تا همیشه در شک دروغ بودنش بمانم . . . !
::
::
همه درست شبیه هم هستند فقط بعضی ها بهتر و باورکردنی تر دروغ میگویند !
::
::
دیوانگی های دلم را به دل نگیر !
دست خودش نیست ، طفلک باور کرده بود دروغ دوست داشتنت را . . .
::
::
نه
تو دروغگو نیستی
من حواسم پَرت بود . . .
گفته بودی دوستم داری ” بی اندازه ”
خوب که فکر میکنم تازه می فهمم که ” بی اندازه ” یعنی چی . . .
::
::
هر روز ” دماغ ها ” کوچکتر می شود 

و 

دروغ ها بزرگتر !
::
::
برای اصیل بودن کافیست که دروغ نگویی !
آغاز اصالتِ خوب همین است ، که نخواهی چیزی باشی که نیستی . . .
::
::
بغض نیمه کاره تکرار دروغ هایت گلویم را می فشارد !
چشم هایم را می بندم از ساده لوحی !
بی شرم خاطراتم !
بیزارم آنگاه که از خودم می پرسم : « هنوز دوستم دارد ؟! ، حتی به دروغ »
::
::
خدایا بگذار گوش هایم سنگین بمانند ! سمعک را می خواهم چکار ؟
وقتی شنیدنی های این دنیا یا دروغ اند یا گناه . . .
::
::
نترس جانم !
.
ظرفیت باور من به اندازه ی همه ی دنیاست
تو دروغت را بگو !
::
::
یه زمانی می گفتن از تو چشماش میشه فهمید راست میگه یا دروغ . . .
اما حالا دیگه اینقدر توانمند شدن بعضیا که با چشمشونم دروغ میگن !
::
::
به بعضیا هم باید بگی :
یه خورده راست بگو ببینم بلدى !
::
::
دستگاه مشترک مورد نظر از دست “ دوستت دارم ” های دروغ تو خاموش است،
لطفا دیگر تنهایش بگذار . . .
::
::
قدیما تا کسی مجبور نبود ، دروغ نمی گفت ؛ الان تا کسی مجبور نباشه ، راست نمی گه !
::
::
تو خودت را رنگ زدی ، تا شیبه خاطرات این آدم ها باشی ؟
شاید فراموش کردی ، که این آدم ها رنگین کمان را با دروغ های خود رنگ میکنند !
تو برای آنها، حتی معنی بی رنگی را هم نداری !
کاش سیاه و سفید بودی !
تا باورشان میشد، تو شیبه دروغ های رنگیِ آنها نیستی !
شبیه حقیقتِ خودت هستی !